Eucharystia buduje Kościół

Wdzięczna Bogu za czas łaski dzielę się tym, co pozostało w sercu…

„Eucharystia buduje Kościół” - Sesja Formacyjna

28 - 30 kwietnia 2023 r.

Rozpocznę od osobistej refleksji: niedawno przeczytałam „Dzienniczek” Św. Faustyny Kowalskiej. Szczególnie zostały mi w pamięci słowa Jezusa: „Córko moja, napisz, że bardzo mnie boli, jak dusze zakonne przystępują do sakramentu miłości tylko z przyzwyczajenia, jakoby nie rozróżniały tego pokarmu. Ani wiary, ani miłości nie znajduję w ich sercach; do takich dusz idę z wielką niechęcią…”

Jak w dzisiejszym zagonionym świecie nie popaść w przyzwyczajenie i rutynę ?

Jak pomnażać w sobie wiarę i miłość ?

Jak nie przeoczyć tego, co najważniejsze?

Myślę, że dużą pomocą okazała się dla mnie sesja przygotowana przez S. Stanisławę Krasucką. Także dla sióstr uczestniczących w niej była ona ogromnym ubogaceniem. Jak zauważyły siostry przybyłe do naszego Domu Prowincjalnego – była to sesja bardzo nam potrzebna, bo dotykała tego co dla nas najistotniejsze. Ukazała nam Eucharystię jako źródło i szczyt życia każdego chrześcijanina.

W Eucharystii Bóg ukazał nam Swoją nieskończoną miłość stając się pokarmem. Jest to wielka tajemnica wiary wciąż dla nas do zgłębiania i do uwielbienia Boga. Dlatego śpiewałyśmy razem ze scholą muzyczną „ w podziwie dla Tego który wszystko dał…” Zatrzymanie się nad otrzymanymi podczas tej sesji tekstami do refleksji pomoże nam zachować zachwyt.

Św. Wincenty powiedział do sióstr: „Bóg nie chce być przyjmowany chłodno ani letnio, ale całą mocą, całą żarliwością woli – całkiem tak, jak On się nam oddaje.” Pragnieniem Jezusa jest pociągnąć wszystkich do swego serca. Szczególnie od nas powołanych Bóg oczekuje większej miłości.

W ostatnim czasie odkrywam na nowo to wezwanie zawarte w pierwszym Przykazaniu Boga, aby miłować Go całym sercem. Jeżeli tylko przylgnę do Niego całym sercem, całym umysłem i ze wszystkich sił, to mogę oczekiwać owoców Jego działania w moim życiu. „Nie można być zjednoczonym z Chrystusem i pozostawać z dala od ludzi.” (przywołane na sesji słowa z Dokumentu z Kongresu Eucharystycznego z Lourdes 1981)

Siostry dzieliły się miedzy sobą tym, że nie zawsze nasze przygotowanie do przyjęcia żywego Boga jest takie, jak byśmy pragnęły ze względu naszą ludzką słabość i kruchość. Jednak On sam najlepiej zna naszą kondycję, ale także nasze wysiłki i zaangażowanie. Im bardziej pielęgnujemy i wzmacniamy naszą pobożność podczas Mszy św., tym bardziej wchodzimy w coraz bliższy kontakt z Bogiem. On zaś daje nam więcej niż potrzeba – na miarę naszego otwarcia.

Dziękujemy Bogu za dany nam czas tej sesji, a Siostrze Stanisławie za trud jej przygotowania. Niech jej owocem będzie większe umiłowanie Boga. Niech Pan Jezus będzie bardziej uwielbiony, ukochany i uczczony w Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza.

s. Beata