UROCZYSTOŚĆ ΝAJŚW. SERCA JEZUSOWEGO w Krakowie

„(…) W koło grupują się inne damy Towarzystwa św Wincentego i chcielibyśmy powiedzieć całe high life krakowskie, gdyby to słowo nie brzmiało tutaj niewłaściwie. To pewna, że mimo letniej pory zgromadziły się tutaj i przybyły ze wsi wszystkie więcej znane w Krakowie rodziny. Wiele osób z innych prowincyi przybyło umyślnie lub też wyjazd spóźniło dla uroczystości 16 Czerwca. Również nie brak także było młodzieży uniwersyteckiej i szkolnej – dojrzeć było tylko trudno przedstawicieli tych sfer miejskich, co urzędowe lub reprezentacyjne zajmują stanowiska, co stanowią ową mniemaną arystokracyę inteligencyi. Teraz już płynie fala ludu nieprzebranym strumieniem. W ulicach ścisk, a nawet rynek krakowski przepełnia się jak czara do samych brzegów. Obliczyć nawet przypuszczalnie tych zbitych mas niepodobna. To jednak żadnej nie ulega wątpliwości, że liczba obecnych przechodziła liczbę mieszkańców chrześcijańskich Krakowa, a wojskowi, najwięcej wprawni do objęcia rzutem oka wielkich mas ludzi, twierdzili, że było tam najmniej 50,000 głów. Był to więc rodzaj plebiscytu za opieką serca Jezusowego. (…)

Oczywiście nie mogło być mowy wobec takiego zebrania o jakiemkolwiek pokuszeniu się nieprzyjaźnych uczuć, o prowokacyi, zamięszaniu, ale nawet wśród takiego natłoku nie było żadnego zajścia jakiegokolwiek wypadku, a choćby kradzieży. Policya była niewidzialną – powtarzamy – ale nawet piękny objaw usposobień dzielnej naszej straży ochotniczej, która się ofiarowała matce Talbot do utrzymywania porządku okazał się zbytecznym. To też straż ochotnicza wystąpiła tylko w mundurach i utworzyła straż honorową wkoło kaplicy wzniesionej na rynku.

Żaden opis oddać nie może wrażenia tej chwili, kiedy już procesya stanęła na rynku, a ksiądz z Przenajświętszym Sakramentem zaintonował: Salvum fac populum tuum Domine, całe zgromadzenie pięćdziesięciotysięcznego ludu padło na kolana, w powietrzu rozległy się brzmienia dzwonów – i znów uroczysta cisza, ksiądz kanonik Golian z wzniesienia odczytuje dekret Ojca Św., wszystkich obecnych wiernych i cały Kościół Chrystusowy oddający pod wyłączną opiekę Najświętszego Serca Zbawiciela świata”.